Foto: De gaskrater (bron: Ronald van der Veer)
Turkmenistan - We gaan snel op weg naar de gaskrater. De weg is naar Turkmeense begrippen goed. Een brede asfaltweg, zonder belijning. Zo nu en dan is het asfalt gebarsten of zitten er flinke gaten in. We raken al aardig bedreven in het omzeilen van de kuilen. Naar mate we verder door de Karakum woestijn rijden, zakt de zon verder en verder. Zouden we wel op tijd bij de krater aan komen? Links van de weg ligt een kleinere krater. Deze krater is gevuld met water. Een paar honderd meter ligt een tweede krater. Hier brandt vuur op de boden. Een voorproefje op de gaskrater. Wanneer we een dorpje in rijden en een zandpad op gaan, blijkt dit voor de motorrijders een flinke uitdaging. Zij glibberen over de weg. Bij het terugrijden, loopt Wilco vast. Hij staat tot zijn achteras in het zand. Chamrat trekt hem met de auto er weer uit. Misschien is de weg naar de krater te zwaar om te rijden. Als alternatief moeten zij dan hun motoren achter laten en bij Chamrat instappen. Bij de afslag besluiten we het te gaan proberen. Met de Landrover rijden we het zanderige pad op. Voorzichtig volgen we het spoor. Af en toe zijn er meerdere sporen, maar alle sporen leiden naar de krater. Zeven kilometer verder komen we bij de krater. We zien al andere toeristen bij de kraterrand staan. Wat bijzonder om een zeventig meter grote krater te zien branden. Er komt een hitte uit het gat. We zijn nog net op tijd voor de zonsondergang. Ook de motorrijders lukt het om de krater te bereiken. Er waren enkele slechte, zanderige, stukjes. Maar zonder te vallen hebben zij het gehaald. Een prestatie. De krater is in 1971 ontstaan. Bij gasboringen stortte de met gas gevulde grot in. Men besloot het gas af te branden om giftige gassen te voorkomen. Men dacht dat dit binnen enkele dagen zou gebeuren. Vijfenveertig jaar later brandt het vuur nog steeds. Met name als de zon onder is gegaan, zien we het vuur nog duidelijker. Vanaf een bergje hebben we een mooi zicht, terwijl het langzaam donkerder wordt. Prachtig! Chamrat heeft ondertussen de campsite ingericht. Hij heeft een vuurtje gemaakt en bereidt kippenpootjes. Ik sluit de avond af op de berg, kijkend naar het vuur. Ondertussen in gesprek met de andere toeristen.
Video
De oude handelsstad Merv
Turkmenistan - Het is amper zes uur in de ochtend als ik al weer in de bus zit. Bachtiar is vandaag onze gids. Hij heeft de plaats van Maksat overgenomen. Hij is een vrolijke man. Helaas spreekt hij wel Duits. Dit is niet mijn voorkeurstaal. Ik ben vandaag op weg naar ...
Turkmenbashi's Ashgabat
Turkmenistan - Door de grote wit marmeren gebouwen, de brede boulevards en de grote parken lijkt het straatbeeld op elkaar. Vanuit de bus zie ik de 2x4-baans brede boulevard. Links en rechts staan witte appartementencomplexen. In de middenberm liggen verschillende fonteinen. ...
Yangykala canyon
Turkmenistan - De weg naar Balkanabat is een prima weg. Er wordt volop gewerkt om de weg te verbreden. Waarom is onduidelijk, want er rijdt nauwelijks verkeer. Met gemak kunnen beide rijrichtingen over één weghelft bij werkzaamheden. Ook als beide richtingen in gebruik ...
Zondagsmarkt van Ashgabat
Turkmenistan - Op zondag wordt traditioneel de zondagsmarkt gehouden. Vroeger gebeurde dit in de zandduinen aan de rand van de stad. Een kleurrijke bedoening van kleedjes in het zand. Sinds twee jaar is de markt verplaatst naar nieuwe markthallen. Uiteraard opgetrokken ...
